Leanne begon bijna acht jaar geleden als verpleegkundige in HMC. Leuk detail: ze was de eerste verpleegkundige die via ons Future traject hier begon. “Ik vind het vak verpleegkundige, op de afdelingen Interne Geneeskunde en Chirurgie geweldig, maar afgelopen jaar merkte ik dat ik toe was aan iets nieuws, een nieuwe uitdaging. Mijn werk vond en vind ik heel leuk, maar toen ik de vacature capaciteitscoördinator voorbij zag komen, werd ik ook erg enthousiast. Ik had wel een klein duwtje in de rug nodig om te gaan solliciteren, daarbij was het in eerste instantie een functie voor 24 uur per week.  Later bleek minder uren ook mogelijk. Gelukkig, want ik wilde wel aan bed op verpleegafdeling C10 blijven staan. Capaciteitscoördinator was een nog niet bestaande functie: ik was dus opeens een pionier. Dat voelde als best een grote stap.”, vertelt Leanne.

Ook Marileen werkt al langer in het ziekenhuis, dertien jaar, nu als senior verpleegkundige op de afdeling MDL (Maag, Darm, Lever). Zij liep eigenlijk tegen hetzelfde aan als Leanne: op zoek naar iets anders, zo deed ze een uitstapje naar een poli, maar dat was niet de functie waar zij naar op zoek was. “Een collega wist dat ik aan het zoeken was en zag deze vacature. Hij zei: ‘dit is echt iets voor jou’, en toen dacht ik ‘dit is inderdaad leuk’. Een paar dagen later heb ik gesolliciteerd. Het voelt als een grote stap, een nieuwe baan! Ik vond het leuk om vanaf het begin mee te kunnen denken over hoe de functie precies ingevuld gaat worden. Momenteel zijn er nu vijf capaciteitscoördinatoren. En het werk als verpleegkundige vind ik nu zelfs nog leuker, omdat ik dat nu afwissel met het werk als coördinator”, vertelt ze met een glimlach.

Verkeersleider met een helikopterview

Als capaciteitcoördinator ben je eigenlijk de verkeersleider binnen het ziekenhuis en zo voelt het ook echt, vertellen beide dames. Jij bent degene met de helikopterview en de schakel tussen de verschillende afdelingen. Coördineren, bellen, regelen en het overzicht houden: daar draait het om in deze functie.

Leanne: “Je bent vaak in je eentje, er zit niemand fysiek naast jou om ‘s avonds mee te overleggen. In principe kan je de SEH contacten, maar jij bent uiteindelijk degene die de beslissingen neemt.  Dat is soms best lastig: als een afdeling bijvoorbeeld tegengas geeft of zegt ‘het kan echt niet.’ Hoe je dat oplost? Vaak probeer ik langs te lopen omdat het face to face prettiger is om te communiceren. Het scheelt dat je als capaciteitscoördinator in een wit pak loopt: als het ergens spaak loopt, kan je direct schakelen en meehelpen. Toen ik begon, begon ik in een heel vol beddenhuis, met verschillende isolaties, toen was het wel een beetje stressvol, maar er is een goed vangnet met een manager die meedenkt”, legt Leanne uit.

“Je vraagt soms veel van afdelingen, maar uiteindelijk merkte ik wel dat ze heel behulpzaam zijn, omdat je je laat zien of aanbiedt om te helpen, bijvoorbeeld met schuiven, dan zijn afdelingen echt meewerkend. Dat je alleen zit valt eigenlijk wel mee. We lopen onze rondes door het huis, bieden hulp aan, worden veel gebeld en zitten eigenlijk alleen achter de computer om juist veel zaken te regelen. Er zijn periodes dat je continue bezig bent, met name bij een vol beddenhuis. Je belt vaak nog even naar de afdeling om te vragen hoe het gaat en anders loop je toch nog even langs. Het is meer hollen dan stilstaan” vertelt Marileen.

Pionier

Het woord pionier valt vaak, is er ook ruimte om te pionieren, om mee te denken?
“Ja, daar staan artsen zeker voor open,” vertelt Leanne. Wij kunnen meedenken en voorstellen doen. Voorstellen dat een patiënt naar Antoniushove kan, zodat de complexere patiënt bijvoorbeeld wel in Westeinde kan worden opgenomen in de nacht. Soms moet een patiënt op een buitenbed, ook onze ideeën hierover leggen we weleens voor aan een arts. Veel mensen zijn heel blij als wij bellen. Jij bent tenslotte degene die het oplost. Collega’s weten de capaciteitscoördinatoren nu ook goed te vinden. En wij anticiperen ook veel meer dan in het begin. Nu vragen we bijvoorbeeld als er veel opnames tegelijk komen: ‘Redden jullie het wel? Moeten we komen helpen?’ Het ligt ook wel aan de afdeling, de coördinator van de SEH bijvoorbeeld weet ons feilloos te vinden”, zegt Leanne.

Meenemen voor deze functie

Coördineren moet echt je ding zijn, sterker nog het is echt een pre, plus dat je het overzicht weet te behouden. Dus snel kunnen schakelen terwijl er nog zes andere dingen tegelijkertijd spelen en voorbij komen. Een verpleegkundige achtergrond is essentieel, dat wanneer je een patiënt overneemt, je ook direct kan ondersteunen door bijvoorbeeld zelf even een infuus aan te leggen. En ervaring, je moet wel wat vlieguren op zak hebben, want je moet toch een beetje een inschatting kunnen maken van de situatie en de patiënt, bijvoorbeeld hoe ziek deze is. Zelfstandig en initiatiefrijk zijn is belangrijk, maar je moet niet denken dat jij in je eentje altijd het probleem alleen moet oplossen omdat jij de coördinator bent. En als laatste vragen de dames zich af, hoe heeft het ziekenhuis dit ooit zonder capaciteit coördinator gedaan? Daar kan inmiddels niemand in het ziekenhuis zich nog iets bij voorstellen!