Een aantal jaren was Marja werkzaam als teamleider in het LUMC, maar toen er een fusie werd aangekondigd, dacht ze wat ga ik nu doen in de laatste jaren van mijn werkend bestaan. En zo startte zij in 2019 als Transferverpleegkundige in HMC. Van origine is zij IC-verpleegkundige. Waarom HMC? Simpel, daar zag ze de vacature van Transferverpleegkundige.

Sakina begon in 2017 als verpleegkundige op de AOA in ons ziekenhuis en werkte daar tot vorig jaar mei, toen ze de vacature van Transferverpleegkundige voorbij zag komen. “Ik kende de functie van Transferverpleegkundige. Voordat ik in HMC werkte heb ik in het Erasmus MC op het transferbureau gewerkt. Maar omdat ik nog geen Transferverpleegkundige opleiding had gevolgd deed ik vooral de kleinere aanvragen. En nu ben ik sinds april van dit jaar Transferverpleegkundige. De reden dat ik voor het HMC heb gekozen, ik verhuisde naar Den Haag”.

“Deze baan is heel leuk”, zegt Marja direct, wat het zo leuk maakt?
“Op een bepaalde manier de zorg zo organiseren dat een patiënt naar huis of een verpleegtehuis gaat, met de juiste zorg. Je bouwt zelf het volledige dossier op. Je spreekt met artsen/disciplines, sluit aan bij het MDO, hebt contact met de patiënt en familie of naasten en vandaaruit geef je als Transferverpleegkundige een advies en vraag je bepaalde zorg extern aan. Je bent regisseur van het dossier en van het pad dat de patiënt gaat bewandelen”, vervolgt Marja.

“Ons werk is niet altijd makkelijk, je hebt niet alleen met de patiënt maar ook met de familie of naasten te maken. Zij hebben soms moeite om onze adviezen te accepteren. Bijvoorbeeld als een patiënt naar een verpleeghuis moet en het verpleeghuis niet de keuze van de familie is of waar men slechte reviews over heeft gelezen. Daarnaast moet je regelmatig de “keuzes” van een arts herzien mbt het nazorgproces en dat uitleggen aan patiënt of  familie. Dan merk je dat je in sommige gevallen, als Transferverpleegkundige, echt behoorlijk sterk in je schoenen moet staan om jouw keuze/advies, die altijd in het belang is van de patiënt, behoorlijk onderbouwend moet toelichten”, vult Sakina aan. Maar we overleggen ook onderling op het transferbureau. Zo hebben we allen onze eigen expertise.

Lukt het altijd om een patiënt te plaatsen? Het komt weleens voor dat het niet lukt. “Bijvoorbeeld,  bij ernstige alcohol abusus worden patiënten in tijdelijke opvang, zoals Geriatrische revalidatiezorg of 1e lijns verblijf niet altijd geaccepteerd om verschillende redenen. Eerdere problematische opnames, het schenken van alcohol in de instelling etc. De patiënt blijft dan in het ziekenhuis liggen en houdt zo een bed voor een andere patiënt bezet. We spreken dan van een verkeerd bed.

Het transferbureau is gesplitst in twee groepen, de ene groep onderhoudt contacten met: Interne, MDL, Cardiologie IC, MPU en AOA, de andere groep met de Heelkunde C11 C9, C8 en de kindergeneeskunde.

Om 08.00 uur bespreekt ieder in zijn eigen groep de binnengekomen aanvragen, maar ook hoeveel aanvragen iedereen nog in behandeling heeft. Vervolgens is er om 08.30 uur een gezamenlijke dagstart.

Tijdens de dagstart bespreekt men hoe het met iedereen gaat, de stand van zaken van aanvragen, overlegmomenten van de dag en wordt afgesproken wie die dag de poliklinieken aanvragen en de SEH-aanvragen op zich neemt. Daarnaast wordt er gewerkt met aandachtsvelden. Zo heeft Marja bijvoorbeeld intraveneuze antibiotica in de thuissituatie als aandachtsveld. Zij regelt samen met een collega het hele proces. Bijvoorbeeld scholing, contact externe apotheek, overleg afdelingen etc.

Sakina heeft de HIX en de Dossierteam als aandachtvelden. Voor de hix- module nazorg ben ik hix expert, dat houdt in dat ik samen met 2 collega’s de hotfix test en contact hou met de ICT over de lopende problematiek/ incident meldingen met betrekking tot de hix functionaliteiten.

Samen met 3 andere collega’s ben ik “Sakina” verantwoordelijke voor de Dossierteam. Twee keer per week inventariseren wij de complexe en de moeilijke uit plaatsbare dossiers. We beoordelen de casuïstiek inhoudelijke en geven advies aan de desbetreffende collega. Een keer per week kunnen we op dinsdag is er een overleg met de managers van het Haagse ziekenhuizen en de managers van de VVT waarbij we onze moeilijke uit plaatsbare casuïstiek bespreken, zodat er een gezamenlijke oplossing kan komen.

Om 11 uur is er een sta sessie met de interne, Bij de sta-sessie komen de artsen, de SOG (specialist ouderengeneeskunde), de verpleegkundige van C10, de regieverpleegkundig C7 en transferverpleegkundigen samen. Vervolgens worden de patiënten en de nazorgproblemen/ besproken. Zo kan er met hele korte lijnen met alle partijen worden overlegd binnen de Interne.

Win-win
We hebben ook veel win-win situaties, we doen bijvoorbeeld ook de spoedaanvragen van de kwetsbare ouderen op de spoedeisende hulp. Ons contact is dan direct met de Specialist ouderen geneeskunde. Iemand is gevallen, de patiënt kan wel naar huis maar dan regelen wij de thuiszorg. Maar stel dat iemand toch tijdelijk moet worden opgenomen voor een herstelplek dat dan maken we een verslag van wat er op de SEH is gebeurd n.a.v. de naslag in HIX. Dat sturen we via ZD( zorgdomein)  naar VPO( verpleegpunt ouderen). Iedere week heeft een andere instelling crisisdienst. Zij regelen dan de opname voor deze patiënt. Het verslag van de Transferverpleegkundige is echt essentieel, alles moet kloppen.

Voor deze functie is het van belang om een verpleegkundige achtergrond te hebben Je hebt echt vlieguren als verpleegkundige in een ziekenhuis nodig. Daarnaast moet je goed klinisch kunnen redeneren, een diagnose van een arts kunnen interpreteren of de algehele zorg voor de patiënt kunnen inschatten. De zorg rondom de patiënt is vaak complexer dan in de aanvraag beschreven is. Je hebt ook echt een helikopterview nodig om alles te overzien. Goed en duidelijk kunnen communiceren is echt een must!
En zeker zo belangrijk, een teamplayer pur sang, beamen beide dames.

Vrije tijd
En wat doen de dames als ze niet aan het werk zijn. “Genieten van het leven, dat kan een strandwandeling zijn, uit eten gaan, iets met familie doen of reizen”, zegt Sakina.
“Ik sport graag, sportschool en tennis, verder heb ik nog twee jongvolwassen kinderen die niet meer thuis wonen, maar wel aandacht nodig hebben, maar ook weekendjes weg met vriendinnen/man en reizen”, vertelt Marja.